De dictatuur in Albanië is voor de jongste generatie al iets uit een ver verleden, maar Ismail Kadare blijft erover schrijven. In Het reisverbod raakt de nerveuze schrijver Rudian Stefa zijdelings betrokken bij de zelfmoord van een jong meisje voor wie de geheime dienst belangstelling heeft. In plaats van zich te distantiëren raakt hij steeds meer geïntrigeerd door het meisje, dat klaarblijkelijk ontzettend verliefd op hem was.
Dat klinkt veelbelovend, maar Kadare spint het allemaal veel teveel uit, bewandelt onnodige zijwegen en perst zo een roman uit materie die hoogstens een novelle waard is. Het niveau van zijn net na de val van het communisme verschenen romans (De nis der schande, Het dromenpaleis, De piramide) haalt hij niet. Een hele poos al niet, eigenlijk. Jammer, want ik zou graag een fan blijven.
