Marlina the Murderer, een feministische western uit Indonesië

Het Indonesische eiland Sumba is geen tropisch paradijs. Je kunt je er in Zuid-Spanje wanen, of in Mexico. Lege heuvels begroeid met geel gras onder een verzengende zon. Op een afgelegen plek woont Marlina. Haar man is overleden. Ze heeft hem in dekens gewikkeld en in de hoek van de kamer gezet. Een man komt aanrijden op een motorfiets. Hij kondigt aan dat hij en zes maten haar vee gaan meenemen en haar verkrachten. In afwachting daarvan moet ze maar vast gaan koken voor haar gasten. Dat is wel zo fatsoenlijk.

Hoe het met die mannen afloopt verraadt de filmtitel Marlina the Murderer in four Acts al een beetje. Met het afgehakte hoofd van de bendeleider in een netje gaat Marlina vervolgens op weg naar het politiebureau om aangifte te doen van diefstal en verkrachting. Daarbij krijgt ze onder andere steun van een hoogzwangere vriendin, die … maar goed, laat ik niet alles verklappen.

Marsha Timothy

De film heeft al een triomftocht langs festivals wereldwijd achter de rug en is nu te zien tijdens het IFFR in Rotterdam. Met Nederlandse ondertitels, dus hij komt waarschijnlijk ook nog regulier in de bioscoop. Dat zou terecht zijn, want dit is de eerste keer dat ik een Indonesische film zie die een groot publiek kan aanspreken.

Dat is in de eerste plaats te danken aan fantastisch acteerwerk van hoofdrolspeelster Marsha Timothy, die ongenaakbaar en vastberaden op pad gaat. Maar regisseur Mouly Surya heeft veel meer keuzes gemaakt die goed uitpakken. De cameravoering die je bij Sergio Leone verwacht. De subtiele manier waarop de animistische cultuur van Soemba in de film verweven is. De absurditeit die binnen het plot volkomen vanzelfsprekend is. Ik heb ‘m vijf sterren gegeven.