Resultaten voor de categorie Rotterdam

Boek & Meester haalt Paul Auster naar Rotterdam

Zo’n vijfentwintig jaar geleden ontdekte ik Paul Auster, indertijd een onbekende Amerikaanse auteur die een paar intrigerende romans geschreven had. Zijn boeken gaan eigenlijk altijd over een zoektocht, meestal in een wereld die wel aan de realiteit raakt maar daar niet echt aan verknocht is. Ik heb er regelmatig over geschreven op dit blog. Ik ben net bezig in zijn nieuwe boek, 4 3 2 1, dat opnieuw intrigerend en prachtig geschreven is.

Paul Auster komt naar Rotterdam op 20 maart. In het programma Boek & Meester van Rotown Magic. Ernest van der Kwast interviewt hem en ik bereid het mede voor. Vandaag overlegden we over de lijn die we door het gesprek gaan trekken. KOOP NU KAARTJES, want het gaat vast bommetje vol worden in Arminius.

PS: Reserveer ook alvast 12 april in je agenda. Dan halen we een andere Amerikaanse grootheid van de niet-zo-doorsnee-roman naar Rotterdam.

Rotterdam rommelt met Verklaring Omtrent Gedrag

Vanaf 1 januari ontvangt stichting Rotown Magic, waar ik de trotse, onbezoldige voorzitter annex zakelijk leider van ben, structurele subsidie van de gemeente Rotterdam. De brief met voorwaarden kwam onlangs binnen. Er zijn de gebruikelijke voorwaarden: jaarplan, jaarbegroting, jaarrekening, enzovoort. En we moeten zorgen dat onze vrijwilligers een Verklaring Omtrent Gedrag hebben. Ik citeer:

Indien u werkt met vrijwilligers, dan dienen zij te beschikken over een geldige Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) welke bij de eerste aanvang van de werkzaamheden niet ouder mag zijn dan 3 maanden en welke een geldigheid heeft tot 3 jaar na afgifte. Deze verplichting geldt niet voor vrijwilligers die eenmalige activiteiten uitvoeren. Zie voor meer informatie www.rotterdam.nl/subsidies.

Het eerste wat mij – en u waarschijnlijk ook – opvalt is dat deze verplichting alleen geldt voor vrijwilligers. Betaalde krachten hebben hem kennelijk niet nodig. Aangezien een VOG voor iemand aanvragen 33,85 euro kost, kun je hem beter 30 euro geven en zeggen dat hij die moet opgeven bij de inkomstenbelasting. Dat is goedkoper en het scheelt administratieve rompslomp.

Lees verder Rotterdam rommelt met Verklaring Omtrent Gedrag

Woonvisie of niet: er worden geen 20.000 woningen gesloopt in Rotterdam

Aanstaande woensdag mag Rotterdam naar de stembus voor een referendum over de Woonvisie. Dat gaat over van alles en nog wat, maar is vernauwd tot de vraag of er 20.000 goedkope woningen gesloopt moeten worden. Omdat ik de strijd eromheen nogal gepolariseerd vond en de Vers Beton Kieswijzer geen soelaas bood, besloot ik de Woonvisie zelf maar te lezen. En kwam tot de conclusie dat er helemaal geen 20.000 woningen gesloopt gaan worden. De ambitie is er wel, maar de middelen zijn er niet. Pakt u hem er maar even bij (pdf).

Woonvisie, figuur 5

We gaan meteen naar figuur 5 op pagina 71. Wat u hier in de kolommen 2014 en 2030 ziet, is de afname met 20.000 van de totale voorraad goedkope woningen. De corporaties stoten 24.000 woningen af, de particuliere verhuur daalt met 3.500 en dat wordt deels gecompenseerd door een toename van 7.500 particuliere koopwoningen. Dat is opmerkelijk, want elders in de Woonvisie wordt de particuliere koop in het onderste segment als een risico aangewezen: eigenaren hebben vaak niet de middelen om hun huis goed te onderhouden. De corporaties moeten zich daar juist meer tegenaan bemoeien in plaats van ze afstoten.

Lees verder Woonvisie of niet: er worden geen 20.000 woningen gesloopt in Rotterdam

Maar wie initieerde de fraude bij WaterFront?

Gisteren werd dan eindelijk het forensische rapport gepresenteerd over de beerput van acht miljoen in het voormalige WaterFront pand. Helaas mag ik het rapport zelf niet inzien, maar de samenvattende brief van het college aan de raad (pdf) is al schokkend genoeg. Er werd geen huur betaald, maar wel kwistig bij de gemeente gedeclareerd voor niet uitgevoerde verbouwingen. Tenminste twee ambtenaren hebben actief aan de fraude meegewerkt, negen anderen zijn in elk geval passief betrokken geweest. Leidinggevenden die lont roken, vroegen niet door. De meest verbijsterende alinea uit de collegebrief is echter deze:

Het rapport van SVB Forensics BV geeft een feitelijk antwoord op de vraag wat er is gebeurd en hoe het heeft kunnen gebeuren. Er is nadrukkelijk aan de faciliterende ambtenaren van de afdeling Vastgoed gevraagd naar de reden of motief achter hun handelen. Op die vraag hebben de onderzoekers geen antwoord gekregen. In de gesprekken en uit het digitaal onderzoek zijn geen doorslaggevende feiten of omstandigheden naar voren gekomen die het motief voor hun handelen inzichtelijk maken. Deze vraag hangt als een mist over het rapport en maakt de uitkomsten op dit punt buitengewoon onbevredigend.

Dat haalt een streep door het vermoeden dat ik altijd gehad heb, namelijk dat de vastgoedcrisis ten grondslag lag aan de handelswijze van de gemeente. Het Vastgoedbedrijf (indertijd: OBR) was daardoor immers in financieel zwaar weer gekomen en had dus behoefte aan een opgepoetste balans. Daartoe moet je je panden zo hoog mogelijk waarderen en voor zoveel mogelijk verhuren. De gemeente had als beleid altijd dat verbouwingskosten in de huur verrekend werden, ongeacht of de waarde van het pand erdoor gestegen was. En onbetaalde rekeningen kun je op de balans laten staan, zodat het lijkt alsof dat pand meer waard is geworden en meer opbrengt.

Als dat het motief was geweest, zou het echter boven water gehaald zijn in dit rapport. Er lag dus geen systeemdruk aan het gehannes ten grondslag. Evenmin zijn de ambtenaren er collectief ingeluisd door vader en zoon Kan, de huurders. Ze hebben actief meegewerkt door informatie achter te houden en collega’s om de tuin te leiden. Het college wil gezien het juridische vervolg terecht niet speculeren, maar ik kan natuurlijk wel één en één optellen.

Lees verder Maar wie initieerde de fraude bij WaterFront?

Emancipatie in eigendom

Linkse partijen ontfermen zich graag over de minder bedeelden in een samenleving, in een klassiek verbond tussen elite en rafelrand. Dat is mooi. Maar het is ook minder mooi. Al te opzichtige steun aan emanciperende bevolkingsgroepen vermindert namelijk bij die groepen het gevoel van eigenaarschap van het emancipatieproces. GroenLinkse reflexen behoeven bijstelling.

Geschreven voor Bureau De Helling, verschenen in het zomernummer van 2016

In de jaren negentig van de vorige eeuw woonde ik aan de Dordtselaan, ooit een van de sjieke allees van Rotterdam-Zuid, boven een snackbar waarvan de geur permanent in mijn appartement hing. Boven mij woonde een zeeman die er meestal niet was. Was hij er wel, dan hoorde ik iedere stap die hij zette op de kale houten vloer. Daar weer boven zat aanvankelijk een bordeel. Later woonde er een omvangrijke Turkse familie, die herhaaldelijk zoveel rijst door de afvoer spoelde dat deze verstopt raakte. Dan kwam het water bij mij door het plafond. Een keer, toen ik er niet was, trapte de politie mijn voordeur in om de bron van het water te zoeken dat door de vloer de snackbar in druppelde.

Aan de overkant van het portiek woonde een Nederlands gezin, een echtpaar met twee dochters. Hij was een afgekeurde boekhouder, die bijkluste in de videotheek. Zij was prostituée geweest, maar deed nu alleen nog striptease. Samen dreven ze een kleine escortservice. De buurvrouw had een pc gekocht, omdat ze een boek wilde schrijven over ‘het vak’, waar ze vanuit de zorg ingerold was. Het was misschien geen droombaan, maar ze was mensen van dienst, en dat was goed. In elk geval was het niet zielig. Dat wilde ze graag vertellen. In de zomer hield de buurvrouw het portiek nat om te voorkomen dat junks er kwamen chinezen. Wanneer ik op vakantie ging, gaf ik haar de sleutel. Dan gaf ze de plantjes water en maakte ongevraagd schoon.

Lees verder Emancipatie in eigendom

Zogenaamd WaterFront loopt tegen de lamp

Tot een maand of wat geleden heb ik de website waterfront.nl in de lucht gehouden met de volgende tekst: “Het Rotterdamse poppodium WaterFront was tot 1 januari 2009 gevestigd aan de Boompjeskade. Daarna gingen de activiteiten over naar WATT, dat helaas anderhalf jaar later failliet ging. De Stichting Popverzamelgebouw Rotterdam die WaterFront exploiteerde bestaat nog en ontfermt zich over de archieven van WaterFront en WATT. Ze heeft niks te maken met de huidige exploitant van het pand aan de Boompjeskade, die ten onrechte ook de naam WaterFront gebruikt.”

De Stichting Popverzamelgebouw Rotterdam is al twee jaar geleden opgeheven, maar het leek me belangrijk ons te blijven distantiëren van de huidige exploitant. Die deugde namelijk niet. Net nu ik de site heb opgeheven, barst de bom: Miljoenenfraude rond pand Boompjeskade (ook bij AD en NOS). Er zullen de komende dagen nog meer gory details vrijkomen, schat ik zo in.

Lees verder Zogenaamd WaterFront loopt tegen de lamp

Rotterdam viert de stad

Er was natuurlijk al een geweldige trailer, maar gisteravond ging de manifestatie Rotterdam viert de stad pas echt goed van start met de première van het zesluik This is where reconstruction starts tijdens het IFFR. De kwaliteit van de korte films varieerde van matig tot goed en het verband met wederopbouw was niet altijd even helder, maar dat mocht de pret niet drukken.

Het meest betekenende moment kwam helemaal aan het einde, toen de ondertiteling wegviel bij de laatste dialoog in de film van Ying Liang, over een oude man en zijn dochter tijdens de Occupy protesten in Hong Kong. De uitleg van de regisseur zelf was te onverstaanbaar om soelaas te bieden. En zo stapte iedereen met in zijn hoofd een onvoltooid verhaal naar buiten, de onvoltooide stad in.

Stadsverhalen: parels uit de stad

In het kader van Rotterdam Culturele Hoofdstad 2001 voerde ik ooit de eindredactie over boekjes met stadsverhalen uit tien Rotterdamse wijken: Spangen, Bospolder-Tussendijken, Pendrecht, Bloemhof, Noordereiland, Afrikaanderwijk, Vreewijk, Delfshaven, Bergpolder en Oude Noorden. Ze werden indertijd verspreid via museumwoningen in de stad.

Onlangs las ik ze weer eens door, omdat we met Rotown Magic een cultuurplanaanvraag aan het schrijven zijn waarin verhalen uit de stad een belangrijke rol spelen. Met festivals, talkshows en gesprekken willen we vier jaar lang een beeldend en literair portret van Rotterdam schetsen. Daarover later meer.

Lees verder Stadsverhalen: parels uit de stad

GroenLinks voor je gezondheid

1976Als je mensen laat kiezen tussen portemonnee en gezondheid, kiezen ze eigenlijk altijd voor hun gezondheid. Gek genoeg vergeten ze dat vaak als ze in het stemhokje staan. Dan vinden ze hun portemonnee ineens wel het belangrijkst, of de overlast van hangjongeren of nog iets anders.

Ik vind dat raar. Juist bij de gemeenteraadsverkiezingen kun je als burger aan de overheid vertellen wat ze moet verbeteren in je directe omgeving. Dus dat is ook het moment om de overheid te vertellen dat je je gezondheid het belangrijkst vindt van allemaal.

Lees verder GroenLinks voor je gezondheid

Zeven Rotterdamse blogs die je moet kennen

Rotterdam kent talloze weblogs, natuurlijk, maar slechts een handjevol is journalistiek genoeg om iets toe te voegen aan het reguliere nieuwsaanbod. Ze herkauwen niet andermans berichtgeving, maar gaan er zelf op uit om beelden en verhalen te oogsten. Onderstaande zeven (in alfabetische volgorde) zijn jonge groepsblogs met een hoge verversingsgraad – de moeite waard om regelmatig te bezoeken.

Lees verder Zeven Rotterdamse blogs die je moet kennen