Resultaten voor de categorie Betoog

De Armeense ’tragedie’

018a
Een van de schaduwen die over het moderne Turkije hangt is de massamoord op Armeniërs van 1915 tot 1920. Toen Turkijes belangrijkste schrijver, Orhan Pamuk, onlangs opriep de genocide te erkennen, kreeg hij de volle laag. De officiële Turkse geschiedenis ontkent de vele doden niet, maar houdt het liever op een tragedie.

‘Ik ontmoette een vluchteling uit het district Kara-Hissar die met zes metgezellen gered was door enkele Armeense vrouwen die zich in een bedoeïenenkamp gevestigd hadden. Achthonderd families hadden Kara-Hissar verlaten. De helft werd overboord gezet van Arabische boten op de Eufraat. De overlevenden belandden in een concentratiekamp in Deir-ez-Zor. Daar benaderden ze de overste, in de hoop hun vrijheid te kopen. (…) Maar het redde hen niet. De gehate gendarmes begeleidden hen tijdens de mars. Stokken, stenen, messen en dolken werden gebruikt, en een paar genadevolle kogels. (…) De nacht was donker en de wacht achtelozer dan anders. De resten van het gezelschap, in totaal vijfenvijftig man, ontsnapte.’

Lees verder De Armeense ’tragedie’

Voedselbank Tussen Wal en Schip

006
Stichting Tussen Wal en Schip in Bergen op Zoom, die naast voedsel ook kleding en andere goederen uitdeelt, groeit als kool. Dat is tegelijk goed en slecht nieuws. Overheidsinstanties maken graag gebruik van de diensten van Jac Boschman, maar dat levert niet direct boter bij de vis op. ‘Ze geven wel 40.000 euro uit om een boompje te verplaatsen. Daar kan ik bijna een jaar van draaien.’

Jantien is haar uitkering kwijt, omdat ze door haar broer in elkaar is geslagen. Dat is zo gekomen. Eerst was ze naar de dokter gegaan, maar die had haar doorverwezen naar het ziekenhuis, waar ze aan haar neus geopereerd werd. Toen moest ze een gezichtsmasker op en daarmee durfde ze de straat niet op. Daardoor heeft ze een afspraak bij het CWI gemist. Dus werd haar uitkering stopgezet. Dat was twee maanden geleden. Omdat de rekeningen wel bleven binnenkomen, zit ze nu in de schulden.

Lees verder Voedselbank Tussen Wal en Schip

Meedoen zonder voorwaarden

000d06

Een maand of wat geleden moest ik voor de Ikon radio in discussie met Henk Vroom, hoogleraar godsdienstfilosofie aan de VU. De aanleiding was een artikel over godsdienstvrijheid dat ik in Trouw geschreven had. De gedachte was dat hij als CDA’er en ik als GroenLinkser daar verschillende meningen over na zouden houden. Gelukkig voor de Ikon, dat was zo, al bleek het verschil meer in de praktische nuances te zitten dan in de principes.

In de nazit filosofeerden wij gedrieën, de interviewster, professor Vroom en ik, nog even wat door over de betekenis van christelijke inspiratie in de politiek. Dat ging in een gemoedelijke sfeer, tot het moment waarop mijn discussiepartner in een samenvattende opmerking verzuchtte dat je nu eenmaal altijd mensen had die ijzer met handen wilden breken. Toen gingen mijn stekels overeind en we hadden vast alsnog een verhitte discussie gekregen, als we de studio niet hadden moeten ontruimen voor een volgende opname.

Lees verder Meedoen zonder voorwaarden

Hoofddoekverbod hoort niet bij scheiding kerk en staat

000d05
De deelgemeente Charlois nam gisteren halfslachtig gas terug in de ‘hoofddoekjeskwestie’, maar speelt nog steeds met de gedachte het blote hoofd verplicht te stellen voor vrouwelijke baliemedewerkers, omdat de gemeente een neutrale uitstraling naar de burgers moet handhaven. Kennelijk is die neutraliteit erbij gebaat wanneer ambtenaren zo min mogelijk uitstralen dat zij een religie hebben. Dat is niet alleen een belediging van alle ambtenaren, het is vooral een verkeerde uitleg van het begrip ‘neutraliteit’.

Omdat discriminatie van moslims in tegenspraak is met de Nederlandse normen en waarden, wordt een hoofddoekjesverbod gebracht in termen van scheiding van kerk en staat. Daarmee wordt vandaag de dag helaas steeds minder vaak de oorspronkelijke bedoeling aangehaald, namelijk dat de staat blind is voor de religieuze voorkeur van zijn onderdanen, maar steeds vaker dat de religie uit de publieke sfeer verbannen dient te worden. Dat blijkt uit de hoofddoekjesdiscussie, maar ook uit de reactie van de politiek op moskeebemoeienis met de opvang van prostituees in Feijenoord.

Lees verder Hoofddoekverbod hoort niet bij scheiding kerk en staat

Iran: rijp voor een revolutie

Het theocratische Iran lijkt in veel opzichten op de Sovjet-Unie in zijn nadagen. Een oude garde probeert wanhopig in het openbaar vast te houden aan de ideologie, terwijl ze achter de schermen volop meewerkt aan het verkavelen van de economie onder familie en vrienden. De teugels worden af en toe strak aangetrokken (meer hoofddoekjes, minder internetcafés), een kunstmatig vijandbeeld en een wapenwedloop dienen als hakken in het zand, maar er is geen houden aan. De vraag is niet óf maar wánneer het valt.

Mohammed is vijftien en verlangt terug naar het tijdperk van de shah. ‘Vroeger kregen drugdealers de doodstraf’, moppert hij, scharrelend door de straten van de woestijnstad Yazd. ‘Met onze huidige regering hoef je alleen maar te betalen en je kunt doen wat je wilt.’ Mohammeds woede over de drugs, vooral heroïne uit Afghanistan, is begrijpelijk. Naar schatting twee miljoen Iraniërs gebruiken drugs, wat nogal veel is op een bevolking van 75 miljoen. In Yazd is geen verslaafde op straat te bekennen; verder naar het oosten, in Kerman, Bam en Zahedan, hoef je niet verder te zoeken.

Lees verder Iran: rijp voor een revolutie

Haal godsdienstvrijheid uit de grondwet

De lopende discussie over de plaats van de islam in Nederland maakt duidelijk dat de geseculariseerde samenleving eigenlijk niet goed meer weet hoe ze met religie om moet gaan. De oneigenlijke argumenten, met name over de scheiding van kerk en staat, vliegen je om de oren. Het zou de helderheid en de integratie ten goede komen, wanneer de vrijheid van godsdienst als apart recht afgeschaft werd en religie een plaats kreeg binnen het openbare onderwijs.

Anders dan in bijvoorbeeld de Verenigde Staten worden vrijheid van godsdienst en vrijheid van meningsuiting in Nederland gezien als twee verschillende zaken. Beide vrijheden worden dan ook geregeld in aparte artikelen van de grondwet. Het gevolg is dat ze aparte werelden vormen. Een homo die moslims beledigt, doet een beroep op de vrijheid van meningsuiting. Een moslim die homo’s beledigt, wijst op de vrijheid van godsdienst.

Lees verder Haal godsdienstvrijheid uit de grondwet

De zondeval van het christendom

Christenen gebruiken hun geloof zowel om pacifistische standpunten in te nemen als om oorlog te rechtvaardigen. Die tweestrijdigheid valt te verklaren uit de evolutie die de houding tegenover geweld in de eerste tien eeuwen van het christendom doorliep. Een historische analyse.

Wie teruggaat naar de wortels van het christendom, komt geen twijfel tegen. De eerste christenen stonden volstrekt afwijzend tegenover iedere vorm van geweld en oorlog. De ethiek gebood hun om lijdzaam de terugkeer van Jezus af te wachten, en niet zelf naar het zwaard te grijpen. In de eerste drie eeuwen interpreteerden christenen noch de oorlogen uit het Oude Testament, noch de krijgszuchtige eschatologie van Openbaringen als oproep om in naam van de kerk de revolutie te prediken. Christenen lieten zich liever voor de leeuwen werpen dan dat zij zich met geweld verdedigden.

Lees verder De zondeval van het christendom