Microcolumn: Documentaire met Jessias

Jesse Klaver huurde een documentairemaker van naam in om zijn campagne vast te leggen. Die documentairemaker dacht: hier zit een echte documentaire in. Hij maakte de documentaire. De Vara wilde hem uitzenden. Toen brak de pleuris uit. Toen zond de Vara de documentaire niet uit. Want niet onafhankelijk gemaakt. Maar als zelfs de Vara niet meer schaamteloze linkse propaganda op de telebuis mag brengen, wie dan nog wel?

Laat dit de les zijn voor de Jessias: stop met dat transparante gedoe. Weiger media te woord te staan, schoffeer ze, houd ze af, passeer ze links en rechts via Facebook en Twitter. Dan komt er vanzelf een onafhankelijke journalist op zijn blote knieën naar je toe en mag je zelf bepalen welke vragen over je poezen zijn toegestaan. (sg)

Hier wil je als GroenLinkser bij zijn: Arundhati Roy in Rotterdam

Twintig jaar geleden schreef Arundhati Roy De god van de kleine dingen, een enorme internationale sensatie. Maar in plaats van te werken aan een volgende roman, ontpopte ze zich als activiste. Op de bres voor het milieu, tegen de oorlog in Afghanistan en de nucleaire wapenwedloop, voor de rechten van etnische en religieuze minderheden in haar eigen India. De royalties van haar boek stak ze in een burgergroepering tegen de Narmada-dammen, die vele mensen van hun land zouden verdrijven en het ecosysteem in de rivier vernietigen. In 2014 noemde Time haar “een van de honderd meest invloedrijke personen ter wereld”.

Het is haar niet in de koude kleren gaan zitten. Opmerkingen over Kashmir kwamen Arundhati Roy op een rechtszaak te staan, die uiteindelijk werd ingetrokken. Haar huis in Delhi werd aangevallen door fanatieke hindoes (zelf is ze afkomstig uit de christelijke minderheid van haar thuisstaat Kerala). Wie even het internet opgaat, vindt talloze, gruwelijk gedetailleerde doodsverwensingen. In haar vasthoudende radicaliteit heeft ze wel wat weg van Noam Chomsky, een andere compromisloze denker aan linkerkant van het politieke spectrum.

En ze komt naar Rotterdam, op vrijdag 16 juni, ’s avonds in De Doelen. Ernest van der Kwast spreek met haar over schrijven, politiek activisme en over haar tweede roman, die er uiteindelijk toch nog gekomen is. Er is uitgebreid de gelegenheid om haar zelf vragen te stellen en na afloop signeert ze. Kaartjes voor een tientje bij Boek & Meester.

Binnenkort werkt een derde van de Nederlanders flex

De stelling

Zihni Özdil, kandidaat kamerlid voor GroenLinks, nam een campagnefilmpje op voor zijn partij. Daarin zegt hij dat concurrerende politici het willen hebben over identiteit, om de aandacht af te leiden van sociaal-economische thema’s. Een van de thema’s die Özdil in dat kader agendeert is arbeidszekerheid. Letterlijk zegt hij:

Binnenkort bestaat één derde van de werknemers in ons land uit flexwerkers, mensen die niet meer weten of ze morgen nog een baan hebben, die ontzettend onzeker zullen zijn.

Ondertussen draait een grafiekje mee waarop te zien is dat het aantal mensen met een vaste baan in 2015 al veel minder dan twee derde was. Dat is raar, want dan zou nu al meer dan een derde flex moeten zijn.

Lees verder Binnenkort werkt een derde van de Nederlanders flex

Op naar een coalitie met GroenLinks èn ChristenUnie

Als ik Jesse Klaver was, zou ik Gert-Jan Segers bellen om eens uitgebreid koffie te gaan drinken. GroenLinks en ChristenUnie zijn beide in beeld als de duurzaam-sociale partner die een coalitie van VVD+CDA+D66 aan een meerderheid moet helpen. Daarin zullen ze de kleinste partner zijn. En in de onderhandelingen zullen ze ook nog tegen elkaar uitgespeeld worden, met als gevolg dat hun agenda’s extra verwaterd raken. Er is een gezamenlijk belang om dat niet te laten gebeuren.

In de wandelgangen van de uitslagenavond liepen partijprominenten al te puzzelen, maar de fixatie was (ook bij mij, al ben ik geen prominent) op een vierpartijenkabinet. Vanuit de gedachte dat dit voldoende zou zijn en de onderhandelingen al lastig genoeg. Maar ik vermoed dat het aantal heikele punten niet sterk toeneemt als GL en CU samen aan tafel zitten.

Een vijfpartijenkabinet leidt bovendien tot een groot aantal ministers en staatssecretarissen. Dat is hard nodig, wil je politici dwingen vaker de Haagse stolp te verlaten. Meer werkbezoeken, meer discussies met burgers in het land. Nederland heeft meer politici nodig.

Lees verder Op naar een coalitie met GroenLinks èn ChristenUnie

Nee, GroenLinks verstopt geen lastenverzwaring

De stelling

Lijsttrekker Lodewijk Asscher (PvdA) schoof aan bij WNL. Hij verdedigde zijn GroenLinks-collega Jesse Klaver tegen een karakteraanval van de Telegraaf, maar viel wel zijn partijgenoot Jeroen Dijsselbloem bij in diens Twitter-aanval op het GroenLinkse belastingplan. Quote (8:30):

We hebben deze week doorrekeningen gehad. Wat ben je nu eigenlijk van plan. En dan is dat meer dan alleen zeggen: ik ben voor verandering. Als je plannen betekenen dat er belasting komt voor ieder gezin van boven de achthonderd euro en je verstopt dat in je programma, dan mag dat ook gezegd worden.

Dus de vraag is: heeft GroenLinks werkelijk een lastenverzwaring van meer dan 800 euro verstopt in zijn programma?

Lees verder Nee, GroenLinks verstopt geen lastenverzwaring

Hahaha, alleen GeenStijl wil weten wie Yasser Feras is

U denkt bij GeenStijl natuurlijk nog steeds aan die internethippies met hun opruiende stukkies uit de tijd dat rabiaat en grappig nog hand in hand gingen. Sinds de televisietak zich afsplitste als PowNed (dat schijnt nog steeds te bestaan!) zijn de hardroze mannen in full-campaign-modus voor de PVV, met luidkeelse aankondigingen van ieder scheet die Grote Geert laat.

In een dik etmaal hebben ze maar liefst drie geinige stukjes over Jesse Klaver gepubliceerd, in oplopende staat van wanhoop. Gegeven de dikke mik met de partij van de meeuw zal dat wel iets zeggen over de nervositeit op de rechtervleugel, maar de laatste poging om GroenLinks te kielhalen toont een cijfermatig inzicht waar Henk Krol een puntje aan kan zuigen, dus ik laat de kans niet lopen om hem met u te delen (linkje waarop u niet hoeft te klikken omdat ik de boel hierna toch lekker ga citeren).

Lees verder Hahaha, alleen GeenStijl wil weten wie Yasser Feras is

GroenLinks en relifobie

Prachtig GroenLinks congres gehad gisteren. Veel mensen gesproken, mooie speech van Jesse Klaver met daarin een minuut stilte voor de gruwelen van Aleppo. Vereerd ook dat ik de partij weer voor een periode mag dienen als lid van de Commissie voor Geschil en Beroep. En toch knaagt er iets.

Discussies over het verkiezingsprogramma hebben zo hun tradities. Bijvoorbeeld amendementen die pleiten voor dumpen van het koningshuis, invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen en voor afschaffing van artikel 23, de vrijheid van onderwijs. Die worden doorgaans netjes weggestemd, de eerste wegens even anachronistisch als het koningshuis zelf, de tweede wegens riskant en onbetaalbaar, en de derde wegens principieel onjuist. Je wilt tenslotte niet te boek staan als een partij die rechten van minderheden probeert af te pakken.

Lees verder GroenLinks en relifobie

GroenLinksers, stemt op mij!

Nee, ik ben geen kandidaat voor de Tweede Kamer (sorry, ik weet dat dat een gemiste kans is voor de partij). Tijdens het congres van 17 december kunt u mij echter wel herbenoemen in de commissie voor geschil en beroep. U weet wel, dat is het gezelschap dat het hoofd koel houdt op het moment dan anderen als kippen zonder kop beginnen rond te rennen. Belangrijk en eervol werk dat je niet zomaar aan de eerste de beste overlaat.

Daarom ben ik blij dat er op 2 december in Arminius te Rotterdam een meetup georganiseerd wordt. Ik zal mij daar geruisloos door het publiek bewegen, voor iedereen aanspreekbaar en herkenbaar omdat ik net als in de Melkweg boven iedereen uitsteek. In het voorbijgaan kunt u dan ook nog kennismaken met aspirant Kamerleden. Dus als ik u was zou ik me snel opgeven.

Immateriële waarden hebben ook hun plek

Als seculiere partij met een aanzienlijke christelijke achterban moet GroenLinks recht doen aan religieuze sentimenten in maatschappelijke discussies rond bijvoorbeeld euthanasie en ritueel slachten. De partij doet daar zijn best voor, blijkt ook uit het verkiezingsprogramma, maar vanzelfsprekend gaat het niet.

“Er bestaat een aantal redenen waarom dit boek juist nu geschreven moest worden. De eerste ligt in de observatie dat de hedendaagse politiek zich geen raad lijkt te weten met levensbeschouwelijke argumenten. Dat bleek bijvoorbeeld tijdens de debatten over de euthanasiewetgeving. Mijn partij heeft die wetgeving onderschreven, ook met mijn steun, maar ik heb me wel verbaasd over de onhandigheid waarmee het Paarse kabinet omsprong met tegenstanders die hun bezwaren naar voren brachten op religieuze gronden, in plaats van een rationele, materiële benadering.”

Zo begint het boek Bijbel, Koran, Grondwet dat dominee en GroenLinks Kamerlid Ab Harrewijn in 2002 vlak voor zijn overlijden deed verschijnen. Hij zei het er niet bij, maar dezelfde onhandigheid bespeurde hij ook binnen zijn eigen partij. Onwil is het beslist niet. Femke Halsema, bijvoorbeeld, heeft zich in haar periode als fractievoorzitter buitengewoon ingespannen om religie een plek te geven in haar visie op de samenleving. Maar het bleef een intellectuele inspanning, geen ingevoelde.

Lees verder Immateriële waarden hebben ook hun plek

Linker Wang bestaat 25 jaar

Zaterdag viel het jubileumnummer van de Linker Wang op de mat. Vijfentwintig jaar alweer, waarvan ik er bijna twintig als (actief) lid van heb meegemaakt. Vier mooie pagina’s terugblik (pdf) levert het op in het nieuwe nummer.

Voor de rest blijft het blad natuurlijk bovenop de actualiteit zitten. Een interview met Sinan Can, die onlangs de Journalist voor de Vrede-prijs won. Een beschouwing over het basisinkomen. Een gesprek met specialist ouderengeneeskunde Nienke Nieuwenhuizen over een impuls aan het euthanasiedebat. En dat is nog maar een greep.

Op 29 oktober vindt het jubileumsymposium ‘Religie: rem of remedie?’ plaats in Utrecht. Het zal er druk zijn, want de Linker Wang heeft binnen GroenLinks een forse en actieve achterban.