Vroeger hadden racisten gewoon een hekel aan negers. Dat was duidelijk. In zekere zin kun je het een vooruitgang noemen dat dit soort heel primitieve gedachten in Nederland nauwelijks meer bestaan (anders dan in bijvoorbeeld Estland). Racisme in Nederland is er vermoedelijk niet minder op geworden, maar wel complexer, want vermengd met culturele componenten. Een hekel aan mocro’s, zeg maar.

Om de zaak weer eens een beetje scherp te krijgen, hadden we op de Rotterdamse fractie vertegenwoordigers van LBR en Radar uitgenodigd. Directe aanleiding was uiteraard de vraag hoe de komende tijd om te gaan met Leefbaar Rotterdam, dat nog altijd heftig tegenspartelt als je de partij in verband brengt met racisme. Niet helemaal onterecht. Veel van de laakbare uitspraken uit die hoek komen niet zozeer voort uit kwaadaardigheid als wel uit onwetendheid. Soms zijn het ook uitingen van vooroordelen die zelfs bij de meeste politiek correcte GroenLinkser in een onbewaakt ogenblik over de lippen kunnen komen.

Eén ding is echter zeker: het is makkelijker om met negatieve uitspraken dingen kapot te maken, dan met positieve uitspraken iets te herstellen. Dat is geen gedachte waar het zonnetje bij gaat schijnen.