Altijd leuk je stad eens van een andere kant te zien, want dan ontdek je altijd wel iets nieuws. Tot vandaag dacht ik bijvoorbeeld dat Rotterdam alleen bij Hoek van Holland een echt strand had, en aan de voet van de Erasmusbrug een nepstrand, dat wil zeggen, een vracht zand die op de kade gestort is, met een paar palmen in potten ernaast. Maar vandaag, vanaf het jacht van een kennis, zag ik ineens dat er tussen het Drinkwaterterrein en de Brienenoordbrug nog twee echte strandjes liggen, met direct toegang tot het niet al te apetijtelijke Maaswater.

Ja, zei mijn gastheer, wiens vader ooit als portier bij een van de werven daar in de buurt werkte, daar had hij vroeger ook nog wel gezwommen. Als elfjarige was hij tijdens een extreem koude winter nog eens door het ijs van de bevroren rivier gezakt. Kijk, daar lag nog de overwoekerde helling van een werf. En vroeger stonden er honderden meters lange fietsfiles bij de inmiddels afgebroken Maasbruggen. Als je moest pissen, deed je dat bij de bogen van wat nu Waterfront is.