Heijplaat is een wijkje midden in de havens, ooit gebouwd voor de arbeiders van de inmiddels ter ziele gegane Rotterdamse Droogdok Maatschappij. Op dat terrein werd vanmiddag het Rotterdamse Energie Programma gepresenteerd. Altijd weer lekker, die geur van geschroeid ijzer die hangt in de oude hallen, die nog mondjesmaat in gebruik zijn.

Toch een beetje een rare omgeving om een tiental gezonnebankte hostessen van middelbare leeftijd te zien ronddrentelen in donker mantelpak en een fleurig sjaaltje om de hals. Ruud Lubbers die verwoed zijn papieren zit te sorteren op iets dat eruit ziet als een omgekeerde krat (maar dan gedesigned). Keurige jongens die dure drankjes uitserveren. Verder heel veel heren in donkere pakken en een enkele dame in mantelpak. In de verste verte geen allochtoon te bekennen. Kortom, de fine fleur van de Rotterdamse haven.

De presentatie zelf was lekker bombastisch, met een lasershow en live twee reusachtige Japanse trommels. Toen kwam wethouder Roelf de Boer die het Programma presenteerde. Dat bij nader inzien gewoon een bundeling bleek te zijn van enkele milieumaatregelen uit het collegeprogramma en al eerder genomen besluiten. Het was allemaal natuurlijk hartstikke belangrijk, maar een beetje op mijn lachspieren werkte het wel.