Het hoort natuurlijk niet, maar ik kan er niet omheen dat ik me eventjes zat te verkneukelen dat het juist journalisten van de Telegraaf zijn die nu gegijzeld worden, omdat ze niet willen vertellen hoe ze aan gelekte aivd-informatie komen. Alles afwegend vind ik de gijzeling een paardenmiddel, maar heeft het openbaar ministerie wel een punt.

Daar waar journalisten (en opiniepeilers) zich steeds meer gaan gedragen als opsporingsinstanties, moeten ze niet gek opkijken wanneer ze ook als zodanig behandeld worden. Dat wil zeggen: als je iets opgespoord hebt, geef je het aan het openbaar ministerie.

Bronnenbescherming is een groot goed, maar dan moet het wel gaan om informatie die een maatschappelijk belang dient. Een klokkenluider die een journalist vertelt over in de doofpot gestopte lekken bij de aivd verdient bescherming, maar de lekker zelf niet. Dat laatste is hier het geval. Journalisten moeten zich niet opstellen als het verlengstuk van wetsovertreders, omdat ze anders een volgend sappig stukje over illegale praktijken kunnen mislopen.

Het verslag uit de petoet van de heren reporters leest ondertussen als een trein. Wanneer zou de Telegraaf voor het laatst geklaagd hebben over het gebrek aan comfort in Nederlandse cellen? De verontwaardiging is niet van de lucht: journalisten zitten vast, terwijl de verdachten los rondlopen!!! Ja, jongens, en jullie zijn degenen die weten of dat terecht is, maar het niet willen vertellen.