Een itempje op GeenStijl vandaag geeft een kraakhelder inkijkje in de werkwijze van ’s lands populairste weblog. Aanleiding is dit berichtje over de besteding van het tsunamigeld. Daarin staat dat 60 procent van het geld is uitgegeven, 34 procent wel aan een project is toegewezen maar nog niet daadwerkelijk uitgegeven en de rest opgegaan aan allerlei organisatiekosten. Geen slechte score dus.
Maar goed, dat past niet in het straatje van GeenStijl. Dus focust men op die 60 procent uitgegeven. De rest, zo stelt men in een moeite door “is opgemaakt aan meuk”. Om het verhaal sterker te maken volgt een verwijzing naar de BBC, die gezegd zou hebben dat een groot deel van het geld is “verdwenen”. Maar als je bij de BBC leest, staat daar dat het geld onuitgegeven op bankrekeningen staat. Dat is dus kritiek op de snelheid van het herbouwproces, niet de ontdekking van een zwart gat voor dollars. Om het af te maken volgt nog een linkje naar een artikel van de Sunday Times over de invoering van de sharia in Aceh. Daar gaat uw geld dus naar toe, is de suggestie.
Wat ik me afvraag is waarom GeenStijl zich hier zo druk om maakt. Het is niet waarschijnlijk dat iemand uit de club gedoneerd heeft aan de tsunami-actie, dus om boosheid van gedupeerde gevers kan het niet gaan. Misschien is het een soort omgekeerde gevers-satisfactie: als je er geen deel aan hebt, wil je ook graag dat iets mislukt.
