Gisteren dacht ik nog dat Joost Lagendijk gewoon op één punt een meningsverschil had met de rest van de parlementaire partijtop. Tijdens het congres vandaag bleek dat anders te liggen. Joost hield een helder, overtuigend pleidooi waarom GroenLinks had moeten meedoen, dat door Femke Halsema net zo helder en overtuigend weerlegd werd. Tot zover niks aan de hand.

Maar partijvoorzitter Henk Nijhof, toch een verbinder bij uitstek, voegde Joost een keiharde sneer toe: “Waar was je toen het erop aankwam?” Ook Femke liet zich iets onvriendelijks ontglippen. Goed, Joost was er dus niet op de cruciale vergadering toen het besluit viel, maar dat kan onmogelijk alles zijn.

Er ziet iets niet goed tussen Joost en Femke (Henk, voor degenen die dat niet weten, is een fan van Femke). Hij wordt niet meer gevraagd als adjudant voor moeilijke momenten. Die rol is nu voor Tof Thissen, de nieuwe fractievoorzitter in de Eerste Kamer. Ik kan me natuurlijk vergissen, maar ik zie de contouren van een opvolgingsstrijd.