Goed, ik ga me de komende anderhalf jaar dus bezighouden met de subcommissie die de partijorganisatie onder de loep neemt. Daar beland je als weblogger natuurlijk niet zomaar in. Ik ben ervoor gevraagd, omdat ik in het verleden wel eens blijk gegeven heb van ideeën op dit vlak. Het leek me wel transparant om mijn basisgedachten over partijorganisatie uit de doeken te doen.

Ik denk niet dat alle leden in gelijke mate betrokken willen zijn bij de partij. Sommigen lezen alle stukken in detail, anderen volgen graag een advies van mensen die ze vertrouwen. Beide groepen hebben een gelijk recht om bediend te worden als iets ter besluitvorming wordt voorgelegd. Voorstellen, of het nu programma’s of lijsten zijn, moeten dus een eenduidig advies bevatten, maar opening bieden aan alternatieven.

Ik vind niet dat een besluit per se beter wordt naar mate het door meer mensen genomen is. Het basisprincipe van de democratie is dat je mensen mandateert om zich in zaken te verdiepen en daarnaar te handelen. Zij staan open voor controle en doen op belangrijke punten voorstellen volgens bovenstaand recept. In beginsel erken je je eigen informatie-achterstand, dus vertrouw je op hun inzicht en volgt hun advies.