In Nederland krijgen we Spaanstalige films meestal onder hun oorspronkelijke titel, of hoogstens de Nederlandse vertaling, niet de Engelse. Maar omdat ‘Pan’s labyrinth’ als zo’n doorslaand succes was in de VS moeten we het nu daarmee doen, niet met het ritmischer ‘El laberinto del fauno’.

De juichende kritieken zijn terecht, heb ik inmiddels mogen vaststellen. Regisseur Guillermo del Toro weet perfect de balans te handhaven tussen de gruwelen van de falangistische jacht op de laatste linkse troepen in het Spanje van 1944, en de fantasieën van een jong meisje dat een sprookjeswereld van elfen, faunen en gruwelijke monsters betreedt.

Kniesoor Jongeneel ergert zich dan weer wel aan de onvolkomenheden in het ‘realistische’ gedeelte van de film. Bijvoorbeeld: als je zonodig het onverdoofd afzetten van een door koudvuur aangestast been wilt laten zien, zet de zaag er dan wel op de juiste plek in, zorg dat de patiënt stevig vastgebonden is en geef hem een houtje tussen zijn tanden, zodat hij zijn tong niet afbijt.