Uw verslaggever komt zojuist terug van de eerste echte vergadering van de commissie Project 2008, ook wel geheten Project Rietveld, en omdat iedereen natuurlijk sterft van nieuwsgierigheid wat er bij elkaar gekonkeld is, kruip ik op dit late uur nog even achter de computer.

Welnu, zo heel veel is er niet gebeurd. Eerst hebben we plenair gedelibereerd wat de partij nu eigenlijk van ons wil. Dat zouden we liefst aan de partij zelf vragen, maar de pragmatici onder ons vrezen dat er bijster weinig gaat gebeuren als we in het weekend van 15/16 september het forum ingaan met de opmerking: zeg het maar. Dus gaan we toch maar een paar thema’s benoemen waarvan wij denken dat iedereen ze interessant vindt. Daarnaast blijft er ruimte voor ad hoc door aanwezigen benoemde thema’s.

Vervolgens zijn wij in drie groepen uiteen gegaan. Ik zit in het clubje over partijstructuur. Ook hier hetzelfde dilemma: als we niks zelf agenderen zijn we bang dat er niets uitkomt, maar als we teveel agenderen zijn we bang het verwijt te krijgen het proces teveel te sturen. En eigenlijk willen we dat het proces van Project 2008 al een beetje loopt volgens de open partijcultuur die aan het eind van het traject de nieuwe koers vormt. Deze recursieve vergelijking gaan we in de komende weken oplossen.