Als freelance waarnemer te Guatemala houd ik mijn ogen goed open, ook op deze landerige, regenachtige zondag in Cobán, een stadje precies in het midden van het land, dat ooit groot gemaakt is door Duitse planters, die in de Tweede Wereldoorlog onteigend zijn, omdat ze al teveel enthousiasme voor die Heimat aan de dag legden.

Encuentro por Guatemala, de partij van Rigoberta Menchu, heeft een kantoortje hier in de stad. Het zal vanwege het roodgroene logo en de mensenrechtenagenda zijn dat ik een soort instinctieve voorkeur voor Encuentro voel. De rechtse partijen kenmerken zich vooral door grote billboards en andere kostbare uitingen.

Luidruchtig aanwezig, vooral in het bergstadje Uspantan, waar ik gisteren doorheen kwam, is een andere linkse partij, UNE (nationale partij van de hoop). Luidruchtig betekent een karavaan van gehuurde busjes, volgepropt met in partijshirts gehulde aanhangers, die met megafoons door de straten rijdt en slogans eruit pompt.

UNE heeft het moeilijk. Al zestien van haar leden zijn vermoord tijdens deze campagne en op sommige plekken lukt het haar niet meer om kandidaten te vinden. Maar hier in de bergen ontbreekt het haar niet aan zelfvertrouwen. Het lijkt te lonen, want UNE staat bovenaan in de opiniepeilingen.