In Copan Ruinas zijn, zoals de naam al een beetje suggereert, ruïnes te zien, en wel de vermoedelijk best gedocumenteerde uit de Maya-tijd, omdat er een trap is gevonden met reliëfs die de geschiedenis uit de doeken doen van de stad, die zijn hoogtepunt kende in de negende eeuw, onder leiding van onder andere koning Achttien Konijn (hoe je zo’n koning toespreekt zonder in gniffelen uit te barsten, is mij enigszins duister).

De ruïnes liggen in een prachtige omgeving, strak gemaaide grasvelden, zodat je alles goed kunt zien, met daaromheen woudreuzen die voor schaduw zorgen. Een omgeving waar je rustig een paar uur kunt rondlopen en fantaseren over hoe het ooit geweest moet zijn, toen er in de vallei 20.000 mensen woonden.

Het was ecologisch mismanagement dat het einde van Copan inluidde. Er werd steeds meer woud gekapt, erosie sloeg toe, de landbouw bracht niet meer genoeg op om de stad te voeden. Duizend jaar lang had de jungle weer vrij spel, tot de eerste toeristen kwamen.