Terug in de bergen, San Cristobal de las Casas, het hart van Chiapas, de stad die ooit als eerste werd ingenomen door de troepen van subcomandante Marcos en zijn Zapatistas. Gemaskerde poppetjes worden nog altijd gretig te koop aangeboden aan toeristen, al zijn de Zapatistas reeds lang verjaagd naar de omliggende bergen, waar ze nog altijd het de facto gezag voeren over de nodige dorpen.

San Cristobal zelf is een koloniale stad waar Antigua bij verbleekt. Goed gerestaureerd, helemaal klaar voor de toeristen, die hier overigens vooral uit Mexico zelf komen. Loop echter enkele kilometers de stad uit, zoals ik vandaag gedaan heb, en je bent weer helemaal op het platteland, waar de Tzotzils, een Maya-volk, schapen hoeden, veldjes mais bewerken en heel veel cola drinken. Dat drankje heeft een haast religieuze status.

Hetzelfde moet allicht gezegd worden van butagas. In elk geval kwam hier zojuist onder luid getoeter een tiental pick-ups met gasflessen San Cristobal binnenrijden, vooraf gegaan door een politiewagen en een pick-up met een blaaskapel die een en ander luister bijzette. Ik ben wel een en ander gewend aan religieuze, politieke en commerciële processies, maar dit was nieuw voor me.