In de regentijd blijft er van de woestijn weinig over. Statige cactussen, meters hoog waardig de zon trotserend, zien zich ineens omringd door vlaktes van brutaal gras. Groen wordt de woestijn, groener dan groen. De cactussen, in de vorm van orgelpijpen, fonteinen en parelkettingen, staan er dan wat verloren bij, behalve in het uiterste noorden van de Sonora-woestijn, waar de regen niet doordringt.

Midden in de woestijn ligt Hermosillo, een platte provinciehoofdstad, alsof de woestijnwind alles boven de tweede verdieping van de gebouwen afgeschaafd heeft. Er is maar één reden om er uit de bus te stappen en dat is om te overnachten. Regenen deed het niet afgelopen nacht, heet was het wel. De dagen van de cactus naderen.