Bericht van gringo: Teotihuacan

503

Net iets kleiner dan die van Cheops in Egypte, mag de Piramide van de Zon in Teotihuacan er wezen. En hier mag je bovenop. Het is goed voor te stellen dat de vroegere machthebbers zich ongekend machtig voelden als zij hiervandaan over hun onderdanen uitkeken. Als je dan een feestje organiseerde waarbij je in vier dagen 20.000 mensen het hart uitsneed om met hun bloed de goden te bedanken voor hun gunsten, dan was dat niet meer dan fair.

Teotihuacan, de oudste stad in de centrale vallei van Mexico, was al lang tenonder gegaan, toen de Spanjaarden voet aan wal zetten en het nabijgelegen Tenochtitlan, de hoofdstad van het rijk der Mexica’s (Azteken), met de grond gelijk maakten. Dit tot groot enthousiasme van de buurvolken, die in een soort reservaten leefden waarin de Azteken af en toe op jacht gingen naar offervoer.

Tenochtitlan is weg, maar de ruïnes van Teotihuacan geven een goed idee van de megalomanie van de voorbije machthebbers. Net als in Egypte heb ik genoten van de nagelaten monumenten en geprobeerd niet te hard te denken aan het bloed in de grond onder mijn voeten.