Clubgevoel

535

Zonder opdrachten van hogerhand kon ik de zondag van het GroenLinkse campeeruitje gebruiken om lekker wat te freewheelen, grazend van tent tot tent of er nog wat van mijn gading bij was, om te blijven hangen bij de discussie over GroenLinks als bestuurspartij.

Waarom zijn we er bijvoorbeeld niet in geslaagd een burgemeesterskandidaat voor Utrecht te leveren? En als dat niet lukt, waarom denken we dan wel goede ministers te kunnen leveren bij kabinetsdeelname? (Mijn antwoord: omdat minister een lichtere baan is dan burgemeester van een grote stad en we dus uit een grotere poule kunnen vissen)

Verder heb ik zolang op het grasveld rondgehangen om te netwerken dat ik nu met een verbrand hoofd zit. Vermoedelijk ben ik niet de enige, want meer nog dan input voor de toekomstcommissie heeft dit weekend versterking van het clubgevoel opgeleverd. En dat op zijn beurt betekent weer dat ook degenen die uiteindelijk niet hun zin krijgen, als we volgend jaar over concrete voorstellen gaan stemmen, weten dat GroenLinks tóch hun partij is.