Laat dit duidelijk zijn: Koning Lear van het Ro Theater is een prachtige voorstelling. Maar Jack Wouterse in de hoofdrol is zo dominant aanwezig en steekt zo met kop en schouders boven de rest uit dat de voorstelling schematische trekjes krijgt.

King Lear gaat over een de oude koning die langzaam in waanzin wegglijdt, naar mate hij beseft dat twee van zijn dochters, aan wie hij zijn koninkrijk heeft toevertrouwd, hem verachten, terwijl hij zijn oprechte derde dochter verbannen heeft. Twee trouwe dienaren blijven bij hem, zijn nar en de graaf van Kent, in vermomming, omdat ook hij wegens zijn eerlijkheid verbannen is.

In de versie van het Ro Theater zijn de nar (Lukas Smolders) en de hertog van Gloucester (Herman Gilis) de enigen die Wouterse kunnen bijhouden in zeggingskracht. Kent (Bart Slegers) is onder regie van Alize Zandwijk een irritante fladderaar geworden en ook de andere personages zijn meer typetjes dan karakters. Misschien bewust gedaan om alle aandacht op Lear te concentreren, maar het geeft de voorstelling iets onevenwichtigs.

Koning Lear geldt als Shakespeare’s grootste drama en is ieder seizoen wel in een andere versie te zien. Deze versie drijft wel heel erg op Wouterse en doet daarom niet helemaal recht aan het stuk.