De meneer wiens portret zo fier in onderstaand knipsel uit de Telegraaf staat, is Hans Wiegel, de keffosaurus van de VVD. Hij heeft een epistel geschreven waarin hij maar liefst het aftreden van het volledige partijbestuur eist. Toe maar, Hans, zeg ze de waarheid, hoor je hem tegen zichzelf prevelen, terwijl hij de kroontjespen op het papier zet in zijn buitenhuis aan de Donkstervaart.
Maar daar gaat het mij niet om. Ik ben vooral geïntrigeerd door het fotobijschrift. Hoe kan de Telegraafredactie weten dat hier een aan Kees Lunshof terugdenkende Wiegel te zien is? Wat heeft de nagedachtenis van Kees Lunshof te maken met het noodzakelijke aftreden van het VVD-bestuur? Het zou natuurlijk kunnen zijn dat Wiegel het aftreden eist uit respect voor Lunshof. In dat geval lijkt Jan van Zanen reddeloos verloren.
Update twee uur later: hoe doet-ie dat?
