Een film over het harde leven in Binnen Mongolië, mijn hart gaat er niet automatisch harder van kloppen. Maar ‘Tuya’s marriage’ is meer dan etnografische plaatjes. Het is een verhaal waarin de emoties hoog opspelen zonder dat ze zichtbaar zijn.

Tuya’s man Bater heeft een ongeluk gehad bij het slaan van een put, waardoor hij niet meer kan lopen. Tuya kan het werk op de boerderij echter niet meer alleen aan. Dus besluiten ze te scheiden, zodat zij kan hertrouwen met een man die wel kan werken. Aan de huwelijkskandidaten stelt de koppige Tuya echter wel een eis: ze moeten bereid zijn de zorg voor Bater op zich te nemen.

Wat dat doet met Tuya, Bater, hun twee kinderen, de verliefde buurman, de oude schoolkameraad die rijk is geworden in de stad en nu een kans ziet om de liefde van zijn leven te veroveren – het laat zich allemaal raden. Als die emoties breed uitgespeeld waren, zou de film een draak van een melodrama zijn geworden. Maar op één moment na, een zelfmoordpoging van Bater, blijft alles zo impliciet dat ‘Tuya’s marriage’ tot het einde blijft boeien.