Intermediair sluit het jaar af met een special over identiteit. Tricky onderwerp en het blad weet daar weinig aan toe te voegen dan wat clichés. Maar een gedicht van mijn favoriete dichter Ingmar Heytze maakt alles goed (wanneer zal het voor het laatst zijn dat hij zo’n grote oplage haalde?).

Wat je zegt

voor Máxima Zorreguieta

Soms ben ik benieuwd naar hoe iets óók had kunnen gaan.
Ik zie je nog dansen op dat feest, tussen mensen
die je nu waarschijnlijk nooit meer ziet.

Stel dat je hem de dag daarna ontmoette, dan was dat
je allerlaatste nacht zonder – ik wilde bijna schrijven: identiteit.
Had je dit avontuur weer aangehaald als je toen wist wat je nu weet?

Wat je zegt dan ben je zelf, vinden ze hier. Jij bent grote ramen
zonder gordijnen en één koekje bij de thee – een mening,
waar andere meningen tegenover staan.

Er valt soms slecht met ons te praten, geef ik toe. Vergeef ons
en vergeet niet: onze harten kunnen smelten
met één goed gemikte traan.