Interessant verhaal in de Economist van deze week naar aanleiding van dit rapport van MIT over de opkomst van de middenklasse in ontwikkelingslanden. De twee economen analyseerden cijfers uit de hele wereld en schuimden ook winkeltjes af op het Indiase platteland, waarvan de eigenaren rondkomen van twee tot tien dollar per dag (in India ben je dan middenklasse).

Bijna alle winkeltjes en andere minibedrijfjes die de onderkant van de middenklasse vormen, hebben een gebrek aan kapitaal. Daarom werken microkredieten zo goed. Maar eigenlijk is de bereidheid om te investeren in het eigen bedrijfje helemaal niet zo groot, constateerden de onderzoekers.

De meeste microbedrijfseigenaren willen namelijk hun bedrijfje niet uitbouwen, maar opheffen. Ze willen een baan. Dat is immers de beste manier om een inkomen veilig te stellen. In de poeha rond microkredieten worden arme boeren en winkeliers vaak geprezen om hun ondernemendheid, alsof ze door entrepreneurschap gedreven worden. Zelf weten ze wel beter. Ze zijn ondernemer, omdat ze niks beters konden vinden. (gc)