Niet zo Funny Games

854

Michael Haneke is een misantroop. Dat blijkt uit al zijn films, dus ook uit de remake van Funny Games, die sinds gisteren in de Nederlandse bioscopen draait. Twee griezels dringen het vakantiehuisje van een gezin binnen. Het contrast tussen hun beleefdheid en hun steeds gruwelijker gewelddadigheid zorgt voor een snijdende spanning.

Anderzijds, na een uur heb je het trucje wel door en zit je, onder de indruk van het ijzersterke acteerwerk, tegen beter weten in vooral te hopen dat het alsnog goed afloopt. Haneke betoont zich een waardige discipel van Kubrick en heeft een sterke film afgeleverd, maar niet eentje die gaat beklijven.