In politiek Rotterdam geldt Ronald Sörensen als een enigszins treurige man, gedreven door emoties en een irrationele haat jegens de partij die hem ooit te licht bevond voor een raadszetel, de PvdA. Zelfs in zijn eigen Leefbaar Rotterdam voelt men soms de noodzaak wat afstand van hem te nemen en hem tegelijkertijd in bescherming te nemen. Ronald is een beetje emotioneel, laat hem maar.
Sörensens uitbarstingen in de pers zeggen dan ook weinig over de werkelijke ontvangst die Ahmed Aboutaleb als burgemeester van Rotterdam te wachten staat. Leefbaar kiest na een hoop geblaat meestal toch voor de pragmatische aanpak, getuige ook de laatste zin in het Volkskrant-interview met Sörensen: “We gaan die man natuurlijk een kans geven, want wij zijn de echte bruggenbouwers in Rotterdam.”
Hetgeen allemaal niet wegneemt dat ik denk dat Aboutaleb het knap lastig gaat krijgen in Rotterdam. Zijn tocht naar de top van de Nederlandse politiek gaat wel heel erg snel, en dat betekent dat hij in hoog tempo veel moet leren. Anderzijds, hij heeft meer ervaring met gemeentepolitiek dan Job Cohen toen die burgemeester van Amsterdam werd, en dat gaat ook best aardig. Aboutaleb gaat het wel redden.
