Beroerde ‘Temmen van de feeks’

982

Vorig seizoen zag ik ook al een volledig platgeslagen komedie van Shakespeare in de Rotterdamse Schouwburg, dus misschien had ik gewaarschuwd moeten zijn voor ‘Het temmen van de feeks’ door Toneelgroep Amsterdam. Maar ja, laaiende recensies en bekende hoofdrolspelers, dus je gaat toch. Het werd een koude douche.

‘Het temmen van de feeks’ is niet Shakespeares meest subtiele komedie, maar hij is wel degelijk naar een hoger plan te tillen. In de regie van Ivo van Hove is het een platte lach-of-ik-schiet excercitie, vol met clichés die in de jaren zeventig vast heel erg provocerend waren, maar nu vooral getuigen van een gebrek aan fantasie, zoals daar zijn: blote billen en borsten, dronken gelal, grappig bedoelde schunnigheden, een pornovideo die een poosje meedraaide op de achtergrond, allemaal ongetwijfeld bedoeld als aanklacht jegens het materialisme der burgerij, want zo stond het in het boekje, maar in werkelijkheid vooral een brevet van onvermogen vermomd als ‘heftig’ toneel. Enfin, ik zag veel grijze haren om me heen, dus misschien was het wel bedoeld als nostalgisch bejaardentheater.

Gelukkig waren er ook lichtpuntjes. Halina Reijn als Katharina was uitstekend op dreef, al moest ze een veel dommer wicht neerzetten dan de betere interpretaties toelaten. Hans Kesting was een prima Petruchio, al kon je van een topprestatie niet spreken. De overige acteurs zwabberden doelloos rond, behalve de arme Karina Smulders, die van de deugdzame Bianca een slet mocht maken (zonder naakt wijf is een ‘eigentijdse’ voorstelling niet compleet). Werkelijk ieder greintje subtiliteit of diepgang was weggesnoeid. Ach, misschien had ik de lat ook wat te hoog gelegd, ongeveer hier, met John Cleese en zeven Baldricks: