De nieuwe bootvluchtelingen

1107

“In werkelijkheid zijn de Rohingya’s noch Birmezen noch een Birmese etnische groep. U zult op de foto’s zien dat hun huidskleur ‘donker bruin’ is. De huidskleur van de Birmezen is licht en zacht, en ze zien er knap uit. (Mijn huidskleur is typisch voor een Birmese man en u zult moeten toegeven hoe knap uw collega meneer Ye is.) Dit is nogal anders dan wat u in de kranten hebt gezien. (Ze zijn zo lelijk als ogers.)”

In een brief aan zijn collega’s (.pdf) legt Ye Myint Aung, de Birmese consul in Hong Kong, uit waarom zijn land niets te maken heeft met de Rohingya’s, die de Indische Oceaan verkiezen boven Myanmar. Het resultaat zijn scènes die doen denken aan de Vietnamese exodus van de jaren zeventig en tachtig, toen meer dan een miljoen mensen hun land ontvluchtten, van wie velen op zee omkwamen.

Nadat vluchtelingen steeds minder welkom waren in Bangladesh, kozen zij voor een zuidelijke koers. Thailand joeg, zo lang dat ongemerkt kon, de Rohingya’s echter de zee weer op, iets wat de premier toegaf, hoewel hij ontkende dat ze ook mishandeld waren (mensen een gewisse dood insturen is klaarblijkelijk geen mishandeling). Thailand, dat al veel Birmese vluchtelingen binnen de grenzen heeft, erkent het probleem niet aan te kunnen.

De Rohingya’s zoeken nu veiligheid in Atjeh. Indonesië en Thailand overleggen over de aanpak van de vluchtelingen. Australië heeft steun beloofd. De Rohingya’s staan ook op de agenda van de Asean-conferentie die vrijdag begint, maar een ding staat al vast: Myanmar blijft voorlopig een racistische dictatuur en de vluchtelingen zullen blijven komen. (gc)