Een groepsweblog waar ik redacteur van ben, deed eraan mee en ik wilde de feeststemming niet bederven, maar ik wil toch wat zeggen over het gisteren gelanceerde Terug naar je Maker, een oproep om de creationismefolder die deze dagen bij mensen in de bus moet vallen, terug te sturen naar de verzender. Dat had een leuke ludieke actie kunnen zijn.

In plaats daarvan maakte een verbetenheid zich van de actievoerders meester die het imago van de wetenschap weinig goed doet. Daar heb ik toevallig een jaar geleden nog een boek over geschreven. Het terugsturen moest namelijk begrepen worden als een weigering om in discussie te gaan. In een democratische samenleving is minachtend neerkijken op andermans mening echter een recept voor marginalisatie.

Of je het nu leuk vindt of niet, we leven in een maatschappij die bereid is iedere opinie, hoe ongerijmd ook, voor vol aan te zien. Wie zich niet in die dynamiek wil begeven riskeert isolatie. Op korte termijn levert dat een goed gevoel op – het gedachtengoed is met succes verdedigd! – maar op den duur is de associatie van Darwin met atheïstisch fanatisme net zo funest als Gods annexatie door diens starste discipelen.