Nou ben ik best een volger van de Rotterdamse politiek, maar deze kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel: het CDA zegt het vertrouwen op in haar eigen wethouder Leonard Geluk. Geluk is hét gezicht van het CDA in Rotterdam.

Het waarom laat zich het best illustreren in de woedende reactie van oppositiepartij Leefbaar Rotterdam, die zich meteen vierkant achter Geluk opstelde. De wethouder dreef steeds verder naar rechts af inzake het voor het CDA zo belangrijke gezin. De oorsprong daarvan ligt in het trauma dat Geluk opliep in de zaak van het Maasmeisje Gessica. Sindsdien lijkt hij ervan overtuigd dat zo’n beetje alles geoorloofd is om kindermishandeling te voorkomen. Meer dan wie ook in Nederland was hij voorstander van uitgebreide toegang van talloze instanties tot het op zichzelf al controversiële Elektronisch Kind Dossier.

Je zou vermoeden dat het CDA daarop wijst als ze stelt dat haar wethouder een “eigen koers vaart die niet in overeenstemming is met de politieke visie van het CDA op samenleving, jeugd- en gezinsbeleid in Rotterdam”. Maar in de zaak van baby Talysa wilde de CDA-fractie haar wethouder nog in daadkracht rechts passeren. Kortom, dat hier een inhoudelijk geschil aan de orde is, lijkt niet zo heel waarschijnlijk, analyseert ook de tweede CDA-wethouder Lucas Bolsius, die het op een botsing van karakters houdt.

En dat maakt het nog geen gelopen race. Normaalgesproken stapt een wethouder die de wacht aangezegd krijgt door zijn fractie, meteen op. Geluk beraadt zich, terwijl de partijbonzen op de fractie gaan inpraten. Wees niet verbaasd als de fractie uiteindelijk aan het kortste eind trekt.