Een staaltje Rotterdamse powerplay

1131

Rotterdam is, zoals bekend, een gemeente die het niet zo nauw neemt met de wet (and proud of it). Als het politiek gewenst is, dan worden regels opgerekt tot ze toestemming lijken te verlenen. Het tekent ook de reacties, toen GroenLinks erachter kwam dat de deelgemeente Charlois de etniciteit van risicojongeren registreert.

Dick Lockhorst, de eigenaar van Charlois, voert als argument aan dat het al zeven jaar gebeurt. Coördinator Emile Goyvaerts vindt het vooral handig dat hij op bestelling kutmarokkanen kan leveren. En de woordvoerder van de burgemeester meent dat het in orde is, omdat het college bescherming persoonsgegevens (cbp) geen onderzoek heeft ingesteld.

Die laatste is wel heel fraai. Het cbp vond namelijk ook dat de Verwijsindex Antillianen (VIA), waar ruim twintig gemeenten aan meededen, was toegestaan. Daar kregen die gemeenten en het cbp een proces voor aan hun broek, waarna ze pas bij de Raad van State gelijk kregen. In december besloot het kabinet alsnog de VIA te stoppen. Het is een heet hangijzer of in een bredere verwijsindex risicojongeren etniciteit opgenomen mag worden.

Kortom, Rotterdam loopt op zijn minst weer eens ver voor de troepen uit in haar streven om een wit voetje te halen bij de xenofoben in de stad. Bij alle redenen waarom etnische registratie zou moeten, zit er niet een die beargumenteert dat die jongeren erdoor uit de gevarenzone gehaald worden.