‘De voorlezer’ van Bernhard Schlink is zo’n gehypt boek waarvan je na enige tijd nog wel weet dat je het gelezen hebt, maar geen flauw idee meer hebt waar het over ging. Ik kon dus onbevangen naar de film gaan. Gaandeweg kwam weer in me boven hoe ongerijmd het verhaal is.

Centraal staat SS-kampbeul Hanna Schmitz, die analfabeet is en het morele inzicht van een zak hooi heeft, maar zich niettemin graag laat voorlezen uit de wereldliteratuur. Na de oorlog begint ze een relatie met de twintig jaar jongere Michael Beck, die pas later haar verleden achterhaalt maar zijn hele leven van haar blijft houden, ook als ze wegens oorlogsmisdaden een levenslange straf uitzit.

In de film wordt heel veel getormenteerd gekeken, onder meer op magistrale wijze door Kate Winslet als Hanna (die er een Oscar mee won). Na het trage begin komt er ook vaart in het verhaal, maar het blijft uiteindelijk ook deze keer allemaal te afstandelijk en te bedacht om te beklijven.