Corine de Ruiter, hoogleraar forensische psychologie zegt het, dus dan moet het wel waar zijn: de islam is mogelijk een van de oorzaken van delinquent gedrag onder Marokkaanse jongeren. Jammer dat de redactie van Binnenlands Bestuur het artikel niet online gezet heeft, want het leent zich extreem goed voor close reading. Uitgebreid citaat dan maar:
“Volgens De Ruiter hebben Marokkaanse (en Turkse) jongeren een ‘achterstand in hun morele ontwikkeling’. Zo’n achterstand is één van de factoren die crimineel gedrag kunnen veroorzaken. (…) Dit minder goed ontwikkelde ‘moreel redeneren’ van Marokkaanse en Turkse jongeren is volgens De Ruiter en medewerkster Kim van Oorsouw te verklaren uit de islamitische achtergrond van die groepen. ‘Binnen de islam ligt de nadruk op gehoorzaamheid aan en respect voor de ouders. Individualisme en onafhankelijkheid worden minder belangrijk gevonden – en dit zijn juist de eigenschappen die de morele ontwikkeling tot een hoger niveau kunnen brengen’, aldus de auteurs.”
Voor die laatste stelling, het verband tussen gebrekkige morele ontwikkeling en uit de islam voortkomende autoritaire opvoeding, bestaat geen empirisch bewijs, erkennen de auteurs, maar ze vinden het wel ‘plausibel’. En daar zit dan toch iets raars in de redenering. Zo’n vijftig jaar geleden werden Nederlandse kinderen namelijk ook massaal op geloofsgronden autoritair opgevoed en de jaren vijftig staan juist niet te boek als een buitengewoon amoreel en crimineel tijdperk.
Het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat islamitisch autoritair totaal anders is dan christelijk autoritair, maar dat zeggen De Ruiter en Van Oorsouw dan weer niet. Het autoritaire is het probleem. Marokkaanse ouders zelf klagen vanuit hun jaren-vijftig-mentaliteit echter juist dat ze niet in de gelegenheid gesteld worden hun kinderen tot gehoorzame burgers op te voeden door de lakse houding van de Nederlandse maatschappij. Dat is natuurlijk ook een rammelende redenering.
Zodat de lijntjes toch weer netjes bij elkaar komen. Autoritaire ouders die er niet in slagen hun kind de weg te wijzen in een liberale samenleving moeten op opvoedles, scholen en maatschappelijk werkers moeten ontsporende kinderen zo vroeg mogelijk signaleren, de sociale cohesie in de buurt moet versterkt worden, enzovoort. Als de islam nog even uit de redenering gehaald wordt, kan de aanpak misschien ook werken voor Antillianen en Tokkies. (gc)
