“Following the military coup of the Turks and Caicos Islands by British Prime Minister Gordon Brown, during which there was a war ship stationed off the Islands, the dictator Governor Gordon Wetherell has appointed an Advisory Council that comprises registered and known PDM supporters, foreigners, British puppets and traitors.”

Aldus een persbericht van voormalig premier Michael Misick van de Turks & Caicos eilanden, een overzees gebiedsdeel van Groot-Brittannië, dat vorige week pardoes zijn zelfstandigheid kwijt raakte wegens endemische corruptie onder de heersende klasse. Het zal Hero Brinkman als muziek in de oren klinken, maar de Britten zijn helemaal niet gelukkig met de stap die ze hebben moeten nemen.

Want wat moet je nou met een microstaatje van 30.000 inwoners in de buurt van Cuba? Canada toont sinds 1917 op en af belangstelling om de boel over te nemen, maar The Economist kwam deze week met een eenvoudiger oplossing: doe ze over aan de Bahama’s. Daar liggen ze namelijk maar tachtig kilometer vandaan en in de koloniale tijd werden ze daarvandaan ook bestuurd.

Volgens het onafhankelijke weblog TCI Journal stelden de politici van de Turks & Caicos een unie met de Bahama’s voor in een poging om de Britse interventie te voorkomen. De Bahama’s zelf zien het allemaal vermoedelijk niet zitten, aldus een ingewijde op het weblog (die ook even de doopceel van de Economist-auteur licht). Kortom, een oplossing is niet voorhanden. Londen heeft vooralsnog twee jaar uitgetrokken om orde op zaken te stellen.

Aanpalende Britse gebiedsdelen volgen de ontwikkelingen met argusogen en kijken nog eens goed in hun constitutie hoeveel macht er eigenlijk nog van Londen uitgaat. Zelfs Canada is er niet immuun voor. Maar dat is dan weer geen microstaat. (gc)