Tariq, Rik en Femke

1258

Aanstaande woensdag is er een extra ledenvergadering van GroenLinks Rotterdam over het ontslag van Tariq Ramadan, een dag later gevolgd door een raadsdebat. Het worden lastige avonden voor wethouder en fractie. Voor de vakantie was Ramadans aanblijven een coalitiecrisis waard, nu verdedigt de partij zijn ontslag.

Op zich is de lijn helder. GroenLinks is tevreden hoe Ramadan vanuit een orthodox-islamitisch uitgangspunt werkt aan de modernisering van traditionele beelden van vrouwen en homo’s – een mening die gedeeld wordt door de vrouwen- en homo-organisaties in de stad. Ramadan is gevallen over een politieke zaak, namelijk vasthouden aan zijn uitzendingen op de Iraanse staatszender Press TV. In de beleving lopen die twee echter eenvoudig door elkaar heen.

Iedereen mag het zijne denken van Ramadans bewering dat burgemeester Aboutaleb hem de das omdeed, maar feit is dat Rik Grashoff het zal moeten verdedigen. Hij zal te maken krijgen met teleurgestelde leden, maar mag zich in het raadsdebat verheugen op leefbare vragen van het type: “Ja, maar meneer Grashoff, uw eigen partijleider vindt ook dat de islam een probleem is. Waarom geeft u niet toe dat dat akkefietje met Press TV gewoon een smoes is om hem alsnog te lozen?”

En dat allemaal in de periode dat GroenLinks naarstig zoekt naar kandidaten voor de (deel)raadsverkiezingen van 2010 – ja, ook in allochtone kring. Het uitleggen van het partijstandpunt over de verhouding tussen religie en politiek wordt er dezer dagen niet makkelijker op.