Sebastian Piñera is de nieuwe president van Chili. Het is de eerste keer sinds dictator Augusto Pinochet in 1990 aan de kant geschoven werd dat het rechtse kamp het land mag gaan regeren. Groot zullen de verschuivingen in het beleid niet zijn: Piñera heeft beloofd vast te houden aan een fors deel van het sociale beleid van zijn populaire voorganger Michele Bachelet, die haar maximale termijn erop had zitten.

Het is dan ook niet zozeer rechts dat gewonnen heeft als wel links dat verloor. Omdat Bachelet constitutioneel zich niet meer verkiesbaar mocht stellen, schoof de linkse coalitie ‘Concertation’ Eduardo Frei naar voren, die eerder al zes jaar president was. Dat leverde veel gemor in eigen kring op, met dissidenten die een eigen kandidaat naar voren schoven. Toen het nog tussen Frei en Piñera ging, sloot het linkse front zich, maar toen was het te laat.

Piñera is een miljardair die zijn landgenoten rappe economische groei beloofd heeft. Hij strijdt echter tegen de bijnaam de Berlusconi van de Andes. Frei heeft geprobeerd Piñera belangenverstrengeling aan te wrijven, vooral wegens diens mediabedrijven, maar het heeft er toch de schijn van dat de nieuwe president eerder vergeleken moet worden met Michael Bloomberg, de multi-miljardair die burgemeester van New York is.

De vraag is natuurlijk in hoeverre Piñera een trend gaat zetten in Latijns-Amerika. Het gematigd linkse blok in Chili liet zien hoe je sociaal beleid en een stabiele economie kunt verenigen. Nu schuift het verder naar rechts. In Brazilië, dat dezelfde lijn als Chili volgt, zijn deze verkiezing op de voet gevolgd, met het oog op de eigen verkiezingen in het najaar, als zich een vergelijkbare strijd tussen gematigd links en rechts zal afspelen. (gc)