In 1935 dacht Graham Green, nog niet eerder buiten Europa geweest, dat het een goed idee was om zonder kaart of plan door de bush van Liberia te trekken. En daarbij zijn nicht Barbara mee te nemen. De bizarre expeditie boekstaafde hij in Journey without maps.
Het eerste waar je je over verbaast is hoeveel bagage het duo meeneemt. Ingeblikt eten voor de hele reis, een grote krat whisky, draagmatten om zelf niet te hoeven lopen. Een hele karavaan trekt in het kielzog van de twee Europeanen door het oerwoud, over paadjes van een voet breed of zo, want meer infrastructuur was er niet.
Ze passeren dorpjes, krijgen te maken met een opstand onder de dragers, worden behoorlijk ziek, zien allerlei curieuze gebruiken en komen enkele kleurrijke karakters tegen – kortom alles wat je op een toeristische tochtje zoal voor de kiezen krijgt. Alles met grote vaart opgeschreven, maar ‘bizar’ is toch het sleutelwoord dat na afloop blijft hangen.
