Voor de verandering publiceer ik eens een bijdrage van iemand anders, namelijk van Nourdin el Ouali, de nummer twee op de kandidatenlijst van GroenLinks in Rotterdam. Nourdin is schoolloopbaanbegeleider op drie middelbare scholen in Rotterdam.

Jij moet je aanpassen!

De goede allochtoon is de geassimileerde allochtoon. Iemand die zijn cultuur, zijn taal en religie heeft afgeworpen of hiertoe bereid is. Dit is wat een aantal politieke partijen bepleiten. Als je in deze tijden aangeeft dat je voor een multiculturele samenleving bent, dan is de kans groot dat je hierop wordt aangevallen. Het is alsof je vloekt in de kerk. Natuurlijk is het van belang om de taal te spreken en op de hoogte te zijn van het reilen en zeilen in het nieuwe vaderland.

Maar ik heb nooit iemand ontmoet die het tegendeel beweert. Geen enkel persoon emigreert, om welke reden dan ook, naar een land en heeft als principe “wat er ook gebeurt ik weiger de taal te leren”. Sommige politici doen dit wel zo overkomen. En als het gaat om Nederlandse staatsburgers met diverse achtergronden, die hier vaak geboren en getogen zijn, dan mag men wat mij betreft het woord integratie niet eens in de mond nemen. Deze groep mensen spreekt de taal, doet mee aan het maatschappelijke leven, de meesten studeren, werken en zijn op diverse niveaus in onze samenleving actief.

Tegenstanders van de multiculturele samenleving denken dat slechts een monoculturele samenleving garanties biedt voor sociale cohesie. Bovendien zijn ze in de veronderstelling dat je de multiculturele samenleving kan beteugelen of zelfs kan afschaffen. Niets is minder waar, sterker nog deze veronderstellingen zijn in mijn optiek zelfs een gevaar voor onze rechtsstaat zoals wij die kennen. Denk aan onze gelijkheidsbeginsel, de vrijheid van geloof en de vrijheid van meningsuiting die onder druk komen te staan als je zo’n monoculturele mening bent toebedeeld. Het is de grondwet die ons bindt en die we ten koste van alles dienen te verdedigen. Wie in Nederland woont of wil wonen heeft zich te houden aan de grondwet en mag zijn/haar eigen keuzes maken binnen dit kader punt.

De mensheid kent vele gezichten en verschijningsvormen, dat is maar goed ook. Ik moet er niet aan deken om in een “homogene” omgeving te leven waarbij de dominante groep alles wat maar een beetje afwijkt verstoot. Zelf ben ik geboren en getogen in Rotterdam. Onze stad telt vele nationaliteiten en is daarom een van de meest diverse steden ter wereld. Ik geloof dat alleen New York en Amsterdam ons op deze lijst passeert. Ik zeg regelmatig dat ik in Rotterdam de wereld heb mogen ontmoeten en dit heeft mij als persoon gevormd en enorm verrijkt.

Ik ben dankbaar dat ik op dit stukje wereld mezelf heb mogen ontplooien. Een stad waar je omringd wordt door verscheidenheid en mogelijkheden. Een stad waar je de ruimte hebt om jezelf te kunnen zijn! Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij vermelden dat deze ruimte de laatste jaren voor sommige groepen wordt beperkt.

De vraag die bij mij opkomt is: waarom wordt elk verschil wat afwijkt van de dominante groep gezien als probleem en niet als kracht, kans of zelfs verrijking? Wie het weet mag het zeggen.