Watt heeft 2009 afgesloten met een tekort dat zes ton groter is dan de zes ton die al was voorzien, maakte wethouder Rik Grashoff gisteren bekend tijdens een commissievergadering van de Rotterdamse raad. Wat iedereen natuurlijk wil weten is: hoe komt dat?

Tsja, daar zijn we nog over aan het steggelen. De problemen worden deels veroorzaakt doordat er meer lijken in de kast van de vorige eigenaars zaten dan verwacht. Daarvoor heeft de gemeente een garantie afgegeven. Anderzijds heeft Watt minder gepresteerd dan vooraf voorzien, wat deels dan weer komt door de economische crisis. Het businessplan van Watt is gebaseerd op de prestaties van vergelijkbare podia elders in het topjaar 2007. Er zal dus bezuinigd moeten worden.

Gelukkig is daar nog ruimte voor, want we zijn nog niet klaar met de cost cutting waar we aan begonnen toen we de tent overnamen. Ook de programmering kan beter. Als voortzetting van WaterFront is Watt al geslaagd, maar als groot podium met grote namen moet het zijn plek in Nederland nog veroveren.

De NRC schreef er ook een stuk over, waarin de cijfers helaas niet helemaal kloppen. Begrijpelijk, want mij duizelt het soms ook. Toch even een correctie. De schulden die we overnamen van de vorige eigenaars bedroegen ongeveer drie miljoen euro, waarvan nu nog zo’n twee miljoen over is (650.000 aan commerciële partijen, 1,2 miljoen aan de gemeente en nog wat openstaande facturen). De aankoopsom bedroeg niet 200.000 maar 50.000 euro en de verbouwingskosten lopen tegen de miljoen (die 150.000 euro is de vermoedelijke overschrijding). We hebben het dus over overschrijdingen van tonnen op bedragen van miljoenen.

Update wegens verzoek om onderbouwing: In het raadsdebat van indertijd heeft de wethouder keurig uitgelegd hoe het zit met die drie miljoen schuld en hoe die wordt terug gebracht (op basis van inzichten op dat moment), en hoe de kosten van de verbouwing gedeeld worden. Meer cijfers, waaronder de aankoopsom, in de brief van de wethouder aan de raad.