Nou loop ik al heel wat jaartjes mee in GroenLinks, maar ik heb geloof ik nog niet eerder meegemaakt dat het congres alle beschikbare zittende kamerleden in een kluitje bovenaan de lijst zette. Al was het maar om het imago van vernieuwingszucht hoog te houden, was het toch usance tenminste één volstrekt onbekende nieuweling op drie of zo te zetten.

Ook programmatisch sloeg enig conservatisme toe, en wel in de staatsvernieuwing. Tweede Kamer kleiner? Nee zeg. Eerste Kamer afschaffen? Nou, met hangen en wurgen, vooruit dan maar. Referendum? Op het nippertje: nee, laat maar. Aan het gezicht van Dick Pels, die namens de programmacommissie de verdediging op zich moest nemen, viel af te lezen dat hij nauwelijks kon geloven dat lieden amendementen met behoudende strekking überhaupt zouden inleveren. Gelukkig zegt het programma nu helemaal niks over het referendum, zodat dit bedrijfsongelukje Femke Halsema’s initiatiefwet niet hoeft te torpederen.

Nog meer verandering die het congres niet wil: De Helling, het blad van het wetenschappelijk bureau van de partij, omvormen van een kwalitatief hoogstaand en taai papieren blad tot een discussieplatform op internet.

Hoe dan ook, het congres jaste er in een lange dag wel dik 400 amendementen en een lange kandidatenlijst (daar wil ik morgen nog wel wat over bloggen) doorheen. Femke ontroerde met afscheidsspeeches voor Kees Vendrik en Naima Azough. Sara Kroos gooide er een lekker slotlied tegenaan en de borrel duurde tot ver na negenen. Gezellig! Moeten we snel weer eens doen.