Toen bij een drugsscène White Rabbit klonk, wist ik het zeker: Brooklyn’s Finest van regisseur Antoine Fuqua hangt aan elkaar van de clichés. De film volgt drie agenten die allen toegeven aan de verleiding om zich niet te gedragen zoals een agent siert.
Eentje vermoordt drugsdealers omdat zijn vrouw astma krijgt van de vermolmde lucht in zijn huis en hij dus wil verhuizen. De tweede is undercover en gaat wel erg in zijn dekmantel op, terwijl de derde onverschillig voor de gebeurtenissen om hem heen op zijn pensioen afkoerst (gespeeld door Richard Gere, de enige die een beetje fatsoenlijk acteert). Een en ander gaat gepaard met heel veel geknal.
Want dat is Brooklyn’s Finest: een twee uur lange adrenalinestoot. Daardoor valt het rammelende scenario pas op als je weer buiten staat en je afvraagt waar het eigenlijk over ging. Maar goed, in zijn categorie zeker niet de slechtste.
