GroenLinks ‘mee’ naar Afghanistan

Kijk, dat geeft nou eens een gevoel van invloed: de elektronen van mijn vorige blogje waren nauwelijks droog of de kamerfractie hakte de knoop door: GroenLinks steunt de missie naar Afghanistan. Hoewel ik zelf geen voorstander ben, begrijp ik de afwegingen van de fractie wel.

Nu komt er uiteraard een protestcircus op gang binnen de partij, met een tumultueus congres volgende week zaterdag, dat eigenlijk over de senaatslijst zou moeten gaan. Ik kondig nu alvast aan dat ik, net als bij de eerste Afghanistandiscussie, niet meedoe aan moties die de fractie tot de orde roepen. Het was een moeilijke beslissing, ik ben het er niet mee eens (maar ben ook onvoldoende op de hoogte), maar ze is verdedigbaar binnen het mandaat dat de fractie van de partij gekregen heeft.

Afrekenen komt op zijn vroegst als de missie in Kunduz een totaal ander karakter krijgt dan Jolande Sap en de fractie minus Ineke van Gent voorzien. Dan kun je hen een verkeerd inschattingsvermogen verwijten en dat is een vorm van politiek falen. Nu rollende koppen willen zien is een vorm van arrogantie waar ik niet zoveel mee heb.