Een autistisch kabinet

1814

“Toen het kabinet aantrad, werd gezegd dat de wet snel moest worden ingevoerd en dat er dus geen tijd was om de raad om advies te vragen. Nu zijn we anderhalf jaar verder en nog steeds is de wet niet rond. Daar zou de SER een rol kunnen spelen.”

Aldus Alexander Rinnooy Kan gisteren bij zijn afscheid als SER-voorzitter over de Wet werken naar vermogen. Het was een voorbeeld waarmee hij illustreerde dat het kabinet geneigd is een solokoers te varen. Rinnooy Kan is niet iemand die bekend staat om ongenuanceerde, impulsieve standpunten. Wat hij signaleert is een breder fenomeen.

Ook de Raad van State wordt vaker genegeerd dan haar lief is. Inzake dubbele paspoorten. Inzake minimumstraffen. Inzake de AOW. Inzake gokbeleid. CPB, talk to the hand. Woningmarktdeskundigen kunnen de pot op, want afspraak is afspraak. Het begint toch een beetje op te vallen. Dit kabinet heeft geen advies nodig.

Het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat het kabinet Rutte bewust alle adviezen negeert, vanuit een visie op de samenleving waarin geen plaats is voor het poldermodel of voor deskundigen, die immers doorgeleerd hebben en daarom elitair zijn. Te vrezen valt echter dat het een vorm van autisme is, een gebrek aan empathie dat zich vertaalt in een manisch vasthouden aan het eigen gelijk, misschien zelfs tegen beter weten in. Dat zou allicht die eeuwige, haast neurotische grijns van de premier verklaren. (sg)