Eindelijk macht! Geholpen door de omstandigheden heeft Jolande Sap iets bereikt dat geen enkele GroenLinks leider ooit voor elkaar heeft gekregen: met het mes op tafel concessies afdwingen bij het kabinet. GroenLinks heeft eerder dingen bereikt, maar daarbij speelde goodwill van andere partijen doorgaans een grote rol.

Door vanaf de linkerflank aan te schuiven, slaagde Jolande erin de VVD een grote hoeveelheid concessies door de strot te duwen. Daarbij geholpen door een afwezige PvdA, die zichzelf buitenspel zette uit angst voor de SP. Ik snap wel dat Jolande de PvdA graag aan boord wilde, maar we hoeven niet rouwig te zijn dat dit niet gelukt is. GroenLinks zou meteen overbodig geworden zijn, de groene componenten zouden niet in het akkoord hebben gezeten en Samsom zou de successen voor de onderkant geclaimd hebben van een akkoord dat er bijna hetzelfde uitgezien zou hebben (leer mij de principes van de PvdA kennen).

Nou kun je natuurlijk gaan zitten monkelen over wat er allemaal niet bereikt is, maar wat Jolande heeft binnengesleept is een fraai lijstje. Pijnlijke maatregelen zijn nodig, maar er is systematisch gecompenseerd voor de echte onderkant van de samenleving. Er wordt een begin gemaakt met zaken waarvan iedereen eigenlijk wel weet dat het moet, maar waar velen geen zin in hebben: hervorming huizenmarkt, verdere flexibilisering arbeidsmarkt en verhoging pensioengerechtigde leeftijd.

Op 12 september verkiezingen. Laat PVV, PvdA en SP maar strijden om de stem van chagrijnig Nederland. GroenLinks is de nieuwe naam voor daadkrachtig progressief.