De messen in de rug van Jolande

1858

Zelden iemand met zoveel messen in haar rug strak zien blijven glimlachen als Jolande Sap gisteravond. De schunnigste woorden vielen achter de schermen, maar ook in het openbaar was het niet altijd fraai. Tot op de dag van de verkiezingen had het duo Dibi-Halsema de kiezer eraan herinnerd wat een zootje het in de partij was eerder dit jaar. Ineke van Gent was kennelijk even haar smartphone kwijt, anders had ze er nog wel een schepje bovenop getwitterd. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.

Dat Jolande het opbracht positief gestemd te blijven, vind ik bewonderenswaardig. Of ze kan/wil aanblijven als partijleider, vind ik in eerste instantie aan haar zelf. Wanneer ze er zelf uit is, zal de partij er ook nog wat van vinden, maar dat komt later. We hebben immers de tijd.

Wel heb ik alvast een goed idee voor alle (bijna) gewezen kamerleden: neem een voorbeeld aan Paul Rosenmöller. Die heeft na zijn vertrek de sjiekheid opgebracht om zich niet meer publiekelijk met de partij te bemoeien. Laat een nieuwe generatie de draad oppikken. Ga lekker op reis, schrijf luchtige stukjes in de krant, neem nog een glaasje wijn of whatever. Maar houd verder je mond. (ook bij joop)

Update mei 2016