Wie het politieke nieuws een beetje volgt, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat je als kiezer tegenwoordig geacht wordt weinig bestendige ideeën te hebben. Je zweeft als een fruitvlieg rond en laat je keuze bepalen door het geurtje dat je op het laatste moment het best bevalt: een sterk optreden van de lijsttrekker in een debat, de uitglijder van een ander of op zijn best een vage indruk dat het niet goed gaat met het land en dat dit de schuld is van (vul zelf in).
Zelf ben ik nogal ouderwets. Ik kies voor de partij die over een lange periode het best bij mijn idealen en belangen aansluit. Zo heel erg ingewikkeld zijn die idealen en belangen niet. De mensheid put de aarde uit en die trend moet gekeerd worden. Daarvoor moet je investeren. Het geld daarvoor komt niet vrij tijdens economische malaise, dus de inzet moet liggen op duurzame groei. Die kun je als overheid met name stimuleren door de lastendruk te verleggen van arbeid naar energie- en grondstofverbruik. Daarnaast hecht ik, opgegroeid in een ver land, aan internationale solidariteit.
Ik zou het bij de verkiezingen lastig krijgen, wanneer Nederlandse partijen als een dolle van standpunt wisselden, zodat ik iedere keer weer moest kijken welke partij het best bij mijn ideeën past. Maar dat is helemaal niet zo. In de ruim twintig jaar sinds mijn studententijd is het politieke landschap in Nederland nauwelijks veranderd. De partijen zitten nog goeddeels waar ze al decennia zitten. Wel zijn de ontzuilde kiezers meer dan ooit op drift geslagen, met als gevolg dat flankpartijen die de ongenuanceerd geurtjes niet schuwen, een grotere kans hebben op een goede vangst.
Mij interesseert het campagnecircus, de fruitvliegenjacht, niet zo erg. Ik snap dat iedere partij aan populisme moet doen om zwevende kiezers te vangen, maar ik laat het goeddeels aan me voorbijgaan, omdat ik al een getoetste mening heb en kies voor continuïteit. De koers van een land verander je niet door op het laatste moment iets te roepen, daarvoor moet je jarenlang hard werken. Invloed verkrijg je door consequent op je punten te hameren, niet in de paar weken maar de paar jaren voor de campagne.
GroenLinks doet dat voor mijn idealen en belangen. Daarom doen vervelende affaires en slechte peilingen me weinig. Dat waait in de loop der jaren allemaal voorbij. Ook wie de partijleider is, vind ik niet zo belangrijk, al ben ik wel blij dat er met Jolande Sap iemand staat die de duurzame boodschap weer vooropstelt en die bovendien bij het lenteakkoord heeft laten zien het spel van de macht goed te kunnen spelen.
GroenLinks heeft al lang bewezen ook zonder regeringsdeelname grote invloed te kunnen uitoefenen, als politieke voorhoede van de duurzame agenda die in de loop der jaren door veel partijen is overgenomen. Toch doet 12 september ertoe: hoe meer zetels GroenLinks haalt, hoe sneller Nederland klaar gestoomd kan worden voor een duurzame toekomst.
