Goed, het lukt dus aardig om binnen de kortste keren vergeldingsbombardementen uit te voeren op Raqqa, hoofdkwartier der jihadisten en thuis van nog veel meer ongelukkigen die er toevallig woonden toen het onheil uit de woestijn kwam aanwaaien met Toyota’s en moderne wapens waarvan we ons nog altijd afvragen hoe die in hun handen hebben kunnen vallen. De fanatici hebben om onze haat verzocht en wij hebben hen op hun wenken bediend. De rest lijdt honger en krijgt van ons niets, behalve granaatsplinters als ze pech hebben.
Ik zeg: olie en bloem. Als het lukt bommen te gooien, moet het toch ook mogelijk zijn om voedseldroppings te organiseren om te laten zien dat we de armzalige burgers van Raqqa niet vergeten zijn. En ik zeg: thee. Kilo’s en kilo’s thee, in zakjes, in balen, rozenthee, muntthee, kamille. We zullen ze de thee door de strot duwen tot ze er scheel van zien. (sg)
