Anders dan de titel suggereert gaat Kollektivet, de nieuwe film van Thomas Vinterberg (bekend van Festen en Jagten), niet echt over een commune. Het verhaal speelt zich weliswaar af in een commune, maar het gaat over een vrouw die de minnares van haar man vraagt te komen inwonen, omdat ze bang is dat hij anders bij haar weggaat. En dan is er ook nog een dochter van veertien.
Dat gaat niet helemaal lekker, zoals iedereen die eerder een film van Vinterberg gezien heeft, zal vermoeden. Er word geruzied aan tafel, er worden pijnlijke waarheden geopenbaard en in de stilte die volgt vraagt iemand of er nog kip is. Kollektivet is een goede film, maar ontbeert de scherpte van Festen en Jagten. Dat komt met name omdat het plot langs voorspelbare lijnen verloopt en daardoor de spanning van de andere twee films ontbeert.
Het spel van hoofdrolspelers Ulrich Thomsen en Tryne Dirholm (ook een duo in Festen) is ingehouden krachtig. Ik vraag me altijd weer af waar Denemarken al die fantastische acteurs vandaan haalt, zeker als ik voor de film previews van zes Nederlandse telefilms te zien krijg waar de overacting vanaf druipt. Zelfs het zesjarige jongetje in de commune doet het beter.
