Microcolumn: Onthoofde pop

Een groepje bezorgde burgers heeft een onthoofde pop aan het hek van een moskee gespietst. Het is een beproefde methode. Als je een hekel hebt aan Salman Rushdie steek je een pop in de fik, als je een hekel hebt aan negers zet je een brandend kruis in hun voortuin en als je een hekel hebt aan moslims, nou ja, dat zei ik al. Zolang het maar vreedzaam gebeurt moet dat kunnen, nietwaar?

Maar waarom moet dat toch altijd ’s nachts? Als je denkt dat het betamelijk is wat je doet, dan kun je toch ook bij klaarlichte dag je slag slaan? Selfie maken, posten op alle sociale media die je kent, een fijn marslied erbij aanheffen, armpjes in de lucht, dat werk. Wie voor het dievenuurtje kiest laadt de verdenking op zich zelf ook te weten dat er iets niet in de haak is. Maar dat zal wel een vooroordeel mijnerzijds zijn. (sg)